Այսօր օգոստոսի 25ն է, առավոտյան ժամը 9:30 եկել եմ և արդեն հասցրել եմ նոր ընկերներ ունենալ: Երբ մտա ներս ընկեր Տաթևը ինձ ուղեկցեց դասասենյան , որտեղ մի քանի հոգի էին նստած, ես տարբեր սեղանների մոտ նստած 2աղջկա տեսա և գնացի նստեցի Ջուլիի դիմաց, նա ավագ դպրոցն է ընտրել, ուղղակի այսօր եկել էր,որովհետև իր բլոգի հետ խնդիրներ կաին և նորը բացելու կարիք կար: Քիչ անց գնացինք մեկ ուրիշ դասասենյակ, որտեղ հեռուստացույց կար, որով մենք պետք է սովորենք բլոգ բացել: Այստեղ բոլորը այնքան անմիջական և ընկերական են, որ 2-րդ կուրսի ուսանողները եկել են,որ մեզ օգնեն: Որոշ ժամանակ հետո ինձ հետ անսպասելի բան կատարվեց, եկավ իմ դասընկերը` Դավիթը: Նա իմ 12 տարվա լավ ընկերն է, մանկապարտեզ էլ ենք միասին հաճախել, դպրոց էլ և հիմա էլ` քոլեջ: Ճիշտն ասած չափազանց ուրախացա, երբ իրեն տեսա: Դպրոցում վերջին 2տարին իրար կողք ենք նստել և միշտ միմյանց օգնել ենք: Այստեղ ամեն ինչ շատ հրաշալի և հաճելի է: Երբ դասերը վերսկսվեն ես վստահ եմ, որ լավ ընկերներ և ընկերուհիներ ձերք կբերեմ:

Ես Անուշն եմ, 15 տարեկան: Սովորել եմ Հովհաննես Շիրազի անվան թիվ 169 դպրոցում: Չափազանց ընկերասեր եմ և ունեմ բազում լավ ընկերներ: Զբաղվում եմ բասկետբոլով արդեն մեկ ու կես տարի: Անկեղծ ասած այդքան էլ փայլուն խաղացող չեմ, բայց շատ եմ սիրում այդ սպորտաձևը, այնտեղ հաճախում եմ ոչ միայն սպորտաձևի համար այլև իմ ընկերների: Աղջիկների թիմում տարիքով ամենամեծը ես եմ, բայց համեմատած թիմակիցներիս չափսերով փոքր եմ: Տանը ազատ ժամանակ սիրում եմ ձեռագործությամբ զբաղվել, ինչ որ շորի վրա ասեղնագործել կամ սպիտակեցնող նյութով փչացնել: ՈՒնեմ մեկ ամենամոտ ընկերուկի` Անժելան,փոքր տարիքից մինչև այսօր այնպես ենք ընկերություն անում, ասես քույրեր լինենք: Միշտ միսաին ենք: Կցանկանաի,որ դպրոցից հետո էլ միասին սովորեինք, բայց ընտրեցինք տարբեր մասնագիտություններ: Նա ընդունվեց քույրական քոլեջ, իսկ ես Մխիթար Սեբաստացի քոլեջ: Այս քոլեջը ինձ տատիկս է խորհուրդ տվել, մասնագիտությունն էլ ընտրել եմ զբոսաշրջությունը: